„Najnowsze, odświeżające wykonanie [«Koncertu fortepianowego» Ignacego J. Paderewskiego] Jonathana Plowrighta stanowi ostateczne potwierdzenie jego słynnego wyczucia muzyki polskiego kompozytora. Artysta wykazuje się niezwykłą wytrzymałością w pierwszej części utworu oraz doskonałym wyczuciem poetyki w części «Romanza», stanowiącej centralny element dzieła Paderewskiego. Nawet jeśli brakuje mu swobody i beztroski charakteryzującej największych wirtuozów takich jak Kenner (Dux), to orkiestra prowadzona przez Łukasza Borowicza dorównuje najlepszym zespołom na świecie, a zarejestrowany dźwięk jest czysty i wyraźny. Popularny «Nokturn B-dur» Paderewskiego zamyka nagranie, kojąc emocje i uspokajając słuchacza.
Zarówno Plowright, jak i Borowicz nagrywali w przeszłości utwory Zygmunta Stojowskiego (1870–1946) dla wytwórni Hyperion; w tym wypadku artyści mieli okazję współpracować ze sobą przy premierowym nagraniu jego «Rapsodii symfonicznej». Styl utworu ukończonego przez Stojowskiego w 1900 roku – pięć lat przed wyjazdem do Stanów Zjednoczonych – nie odbiega zbyt daleko od muzyki Rachmaninowa, jednocześnie jest pozbawiony rozmachu charakteryzującego muzykę rosyjskiego kompozytora. Wykonawcy doskonale wykorzystali epizodyczny charakter «Symfonii», w szczególności Plowright, który i tym razem zaprezentował wyjątkową moc wirtuozerii”.

Źródło: „BBC Music Magazine” 2018, nr 2
Autor: John Allison
Kliknij  Plowright dodaje blasku polskiemu jubileuszowi, by przeczytać cały artykuł