Urodzony 92 lata temu wielki dyrygent i patron naszej orkiestry Jerzy Semkow chciał, by świat widział w nim przede wszystkim artystę, i to artystę podziwianego na żywo, na koncertach – uważał, że wszelkie nagrania zubażają przekaz, i pozostawił ich po sobie relatywnie niewiele (w porównaniu z innymi tytanami batuty o podobnej pozycji w muzycznym świecie). Tym bardziej cieszy nas i napawa ogromną dumą fakt, że nasz Mistrz poświęcił swój cenny czas, by zarejestrować z nami naszą pierwszą płytę z symfoniami Schuberta (CD Accord, 2008), a później kolejną, z „Piątą” Czajkowskiego (CD Accord,  2010). To całkowite skupienie na sprawach artystycznych sprawiło też, że bardzo chronił swoją prywatność i rzadko udzielał wywiadów, nie lubił wiele mówić o sobie nawet bliskim (znamienny jest tytuł pięknego wspomnienia o Artyście, które po jego śmierci opublikowała znakomita pianistka Ewa Osińska, należąca do grona jego przyjaciół: „Wielki nieodgadniony”). W pamięci tych, którzy znali go bliżej, przetrwał obraz człowieka o wielkiej erudycji i kulturze, czarującego rozmówcy, wrażliwego na innych, choć powściągliwego w relacjach i często lakonicznego w wypowiedziach. Nie można uznać go za samotnika, bardzo jednak cenił czas przeznaczony na odpoczynek (a miał go niewiele) i na przykład latem kochał samotne żeglowanie.