• Dyrektor
    • fot. Mikołaj Kołodziejczyk
      Wojciech Rodek
      Dyrektor

      Dyrygent, urodzony w 1977 roku w Brzegu. Gry na fortepianie uczył się od 8 roku życia w PSM I st. w Namysłowie i w PSM II st. we Wrocławiu u Jacka Gębskiego i Krystyny Puchały-Kajdasz. W latach 1998-2003 studiował dyrygenturę w klasie prof. Marka Pijarowskiego w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, gdzie debiutował w 2000 roku z Orkiestrą Symfoniczną AM. Był wieloletnim uczniem Maestro Marka Tracza. Ukończył Filologię Słowiańską na Uniwersytecie Wrocławskim. Studiował w Instytucie Języka Rosyjskiego im. Puszkina w Moskwie. W 2005 roku wygrał konkurs na stanowisko asystenta Antoniego Wita w Filharmonii Narodowej w Warszawie, gdzie pracował w latach 2005-2007. Prowadzi klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W 2007 roku uzyskał stopień doktora sztuki w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, a w 2020 habilitację na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie.  Laureat II nagrody na III Przeglądzie Dyrygentów im. Witolda Lutosławskiego w Białymstoku (2002). W 2011 roku został wyróżniony Teatralną Nagrodą Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii: Najlepszy Dyrygent. W 2015 roku odznaczony medalem „Zasłużony Kulturze - Gloria Artis”, a w 2021 Brązowym Krzyżem Zasługi.

      Był kierownikiem muzycznym Gliwickiego Teatru Muzycznego (2010-2015), dyrektorem artystycznym Filharmonii Dolnośląskiej (2014-2016), dyrektorem artystycznym (2015-2018) oraz pełnomocnikiem do spraw artystycznych (2022-2023) Teatru Wielkiego w Łodzi, I dyrygentem, dyrektorem artystycznym i dyrektorem naczelnym Filharmonii Lubelskiej (2010-2022).

      Dyrygował wieloma zespołami symfonicznymi, m.in. Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orkiestrą „Sinfonia Varsovia”, Narodową Orkiestrą Polskiego Radia w Katowicach, Polską Orkiestrą Radiową, Orkiestrą „Sinfonia Iuventus”, orkiestrami filharmonicznymi w Gdańsku, Koszalinie, Szczecinie, Poznaniu, Bydgoszczy, Białymstoku, Kielcach, Łodzi, Zielonej Górze, Wrocławiu, Opolu, Olsztynie, Wałbrzychu, Katowicach, Rzeszowie, Krakowie, Lwowie, Weronie, orkiestrami w Toruniu, Płocku, Łomży, zespołami kameralnymi „Capella Bydgostiensis”, „Capella Cracoviensis”, „Leopoldinum”, Radomską Orkiestrą Kameralną. Współpracuje z Ankara Presidential Symphony Orchestra, Antalya State Symphony Orchestra, Bursa Regional Symphony Orchestra, Izmir State Symphony Orchestra, European Johann Strauss Orchestra, INSO-Lviv, Lviv Philharmonic Orchestra, Royal Camerata Bucharest, Ostrava Janacek Philharmonic Orchestra, Slovak Radio Philharmonic Orchestra, North Czech Philharmonic Orchestra, teatrami operowymi w Polsce i za granicą. Występował z wybitnymi solistami (m.in. Rafał Blechacz, Gidon Kremer, Konstanty A. Kulka, Tomasz Strahl, Idil Biret, Ingolf Wunder, Michael Vaiman, Olga Rusina, Alexandre Dubach, Krzysztof Jakowicz, Paweł Wakarecy, Gavriel Lipkind, Lukas Geniusas, Jakub Jakowicz, Johannes Moser, Soyoung Yoon, Gautier Capucon, Gulsin Onay, Alexander Markov).

      Wojciech Rodek przygotowywał premiery dla Theatre Montansier w Wersalu (Mozart Apollo i Hiacynt), Teatru Muzycznego „Capitol” we Wrocławiu (Loewe My Fair Lady), festiwalu „Wratislavia Cantans” (Britten Mały Kominiarczyk), Gliwickiego Teatru Muzycznego (Lehar Wesoła wdówka, Strauss Noc w Wenecji, Rodgers The Sound of Music, Lippa The Addams Family – Teatralna Nagroda im. J. Kiepury 2015 za najlepszy spektakl), Teatru Wielkiego-Opery Narodowej (Zubel Oresteja), Teatru Wielkiego w Łodzi (Mozart Don Giovanni, Strauss Noc w Wenecji, Czajkowski Eugeniusz Oniegin, Moniuszko Halka, Chaczaturian Spartakus, Puccini Dziewczyna z Dzikiego Zachodu). Występował w najważniejszych salach koncertowych Europy, Stanów Zjednoczonych i Chin, m.in. w Bazylei, Bernie, Dreźnie, Hamburgu, Monachium, Salzburgu, Wiedniu, Zurichu, Pekinie, Szanghaju, Miami, Nowym Jorku. Brał udział w renomowanych festiwalach: „Wratislavia Cantans”, „Xanten Sommerfestspiele”, „Sinfonia Varsovia swojemu miastu”, „Wirtuozi” we Lwowie, Międzynarodowym Festiwalu im. P. Czajkowskiego i N. von Meck w Winnicy, „Ceske Doteky Hudby” w Pradze.

      W 2022 roku, na zaproszenie Columbia Artists Music, odbył tournée po Stanach Zjednoczonych z udziałem The Polish Wieniawski Philharmonic Orchestra oraz Sary Dragan i Tomasza Rittera, dyrygując 30 koncertami w 17 stanach. W repertuarze znalazły się dzieła wielkiej klasyki światowej oraz muzyka polska, m.in. dzieła Henryka Wieniawskiego, Fryderyka Chopina, Witolda Lutosławskiego i Stanisława Moniuszki. W latach 2023-2025 dyrygował orkiestrą Vienna Spring Sound Symphony podczas jej chińskiego tournée. Jest dyrygentem koncertów muzyki filmowej organizowanych przez niemiecką agencję Higlight-Concerts.

      Dyskografia Wojciecha Rodka zawiera nagrania muzyki symfonicznej, filmowej i rozrywkowej (m. in. VII symfonia A. Illaramendi z Chórem i Orkiestry Filharmonii Narodowej w Warszawie; Koncert na głos i orkiestrę Witolda Friemanna z Orkiestrą Filharmonii Narodowej, sol. M. Rodek; I Koncert wiolonczelowy D. Szostakowicza z Orkiestrą Sinfonia Varsovia, sol. G. Lipkind; Koncert skrzypcowy A. Berga z NOSPR, sol. K. Jakowicz; City Island, muz. J.A.P. Kaczmarek, Polska Orkiestra Radiowa; Get Low, muz. J.A.P. Kaczmarek, Polska Orkiestra Radiowa; Kanapka z człowiekiem, muz. P. Gintrowski, Polska Orkiestra Radiowa, zapomniana muzyka polska Koczalskiego i Żeleńskiego z Filharmonią Lubelską oraz opera „Janek” Żeleńskiego zarejestrowana dla firmy Naxos, muzyka do gier komputerowych (m.in. Final Fantasy XIII)).

  • Rada artystyczna
    •  fot. Juliusz Multarzyński
      Prof. Antoni Wit
      Przewodniczący Rady

      Dyrygent honorowy Filharmonii Krakowskiej. W latach 2013–2018 dyrektor artystyczny Orquesta Sinfónica de Navarra w Pampelunie. Wcześniej kierował zespołami Filharmonii Pomorskiej (1974–1977), Orkiestry i Chóru Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie (1977–1983), Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach (1983–2000) i Orquesta Filarmónica de Gran Canaria (1987–1992). W latach 2002–2013 sprawował funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Narodowej w Warszawie.

      Studiował dyrygenturę u Henryka Czyża i kompozycję u Krzysztofa Pendereckiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, ukończył również studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Działalność zawodową rozpoczął jako asystent Witolda Rowickiego w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Po otrzymaniu II nagrody w International Herbert von Karajan Conducting Competition w Berlinie w 1971 roku został asystentem patrona konkursu.

      Występował niemal we wszystkich ośrodkach muzycznych Europy, Azji, Australii i obu Ameryk. W ostatnich sezonach poprowadził m.in. orkiestrę La Scali w Mediolanie, BBC Symphony (Londyn), Filharmonii Petersburskiej, Cleveland Orchestra, Yomiuri Nippon Symphony Orchestra (Tokio), Tokyo Metropolitan Symphony Orchestra, Budapest Festival Orchestra, Orquesta Nacional de España w Madrycie, Berner Symphonieorchester, China Philharmonic (Pekin), Shanghai Symphony Orchestra, Colorado Symphony Orchestra (Denver), New Zealand Symphony Orchestra, orkiestrę Teatro Colón (Buenos Aires), Berliner Philharmoniker, Staatskapelle Dresden, Royal Philharmonic Orchestra (festiwal w Montreux), orkiestry w Lyonie, Liège, Brukseli, São Paulo, Bilbao, Barcelonie i Sewilli.

      Jego nagrania znajdują się na ponad 200 płytach, które otrzymały liczne nagrody (m.in. Grammy Award 2013 oraz sześć innych nominacji do tej nagrody, Diapason d’Or i Grand Prix de la Nouvelle Académie du Disque, Cannes Classical Award, Choc du Monde de la Musique, cztery polskie Fryderyki). Nagrania obejmują dzieła najwybitniejszych polskich kompozytorów, a także utwory literatury światowej m.in. przyjęte z wielkim uznaniem krytyków interpretacje dzieła Bedřicha Smetany, Antonína Dvořáka, Roberta Schumanna, Johannes Brahmsa, Gustava Mahlera i Richarda Straussa. Antoni Wit należy do nielicznego grona artystów, których płyty sprzedano w łącznym nakładzie niemal sześciu milionów egzemplarzy.

      Zajmował się także pedagogiką na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, ma tytuł profesora. Do jego wychowanków należą m.in. Krzysztof Urbański, Michał Dworzyński, Rafał Janiak, Maja Metelska i Dawid Runtz. Jest profesorem honorowym UMFC oraz Keimyung University (Korea Południowa). Wśród jego doktorantów oprócz wymienionych absolwentów są także Łukasz Borowicz, Jakub Chrenowicz i Wojciech Rodek

    • fot. Bogdan Jabłoński
      Dr Magorzata Walewska

      Mezzosopran dramatyczny. Absolwentka Akademii Muzycznej w Warszawie (klasa prof. Haliny Słonickiej). Jest laureatką oraz finalistką międzynarodowych konkursów m.in.: A. Krausa, L. Pavarottiego, S. Moniuszki i Belvedere. Debiutowała w Operze Narodowej (1991) rolą Azy w Manru. W swojej 30 letniej karierze wystąpiła na ponad 30 scenach teatrów operowych m.in.: w Teatro Real w Madrycie, Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Semperoper w Dreźnie, Deutsche Oper w Berlinie, Teatro Nacional de São Carlos w Lizbonie, Teatro dell’Opera w Rzymie, Seattle Opera, San Francisco Opera, Washington National Opera czy Herodion Theatre w Atenach. W repertuarze posiada takie partie, jak: Azucena (Royal Opera House), Mamka w Kobiecie bez cienia (Palacio de Bellas Artes w Meksyku), Dalila (Grand Théâtre de Genève), Kundry w Parsifalu i Hrabina w Damie pikowej (Opéra national du Rhin), Wdowa w Goplanie (Teatr Wielki - Opera Narodowa, Opera Award dla Dzieła odkrytego na nowo), Pani Quickly w Falstaffie i Ciotunia w Peterze Grimesie (Oper Köln), Zofia w Człowieku z Manufaktury (Teatr Wielki w Łodzi). Od 2015 roku jest Dyrektorką Artystyczną Międzynarodowego Festiwalu i Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari. W 2016 roku otrzymała Złoty Medal Gloria Artis, a w 2025 roku Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla kultury polskiej i za osiągnięcia w działalności artystycznej. Od 2024 roku uczy śpiewu w Akademii Sztuki w Szczecinie.

    • fot. Grzegorz Mart
      Dr hab. Maria Machowska

      Solistka, kameralistka, pedagog. Koncertmistrz Orkiestry Filharmonii Narodowej w Warszawie, doktor habilitowany sztuk muzycznych. Jej mistrzami byli Mirosław Ławrynowicz, Marek Zebura a następnie Konstanty Andrzej Kulka. Laureatka  m.in: XIII Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu (2006 r.) oraz VI Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. L.Mozarta w Augsburgu (2006 r.). Koncertowała we wszystkich krajach europejskich, a także w USA, Kanadzie, Japonii, Chinach, Korei i Izraelu. W latach 2008-2014 pełniła funkcję Koncertmistrza Orkiestry Sinfonia Varsovia.

      Znaczący wpływ na rozwój artystki miała współpraca w charakterze solistki, kameralistki i koncertmistrza z tak wybitnymi postaciami świata muzycznego jak Ida Haendel, Augustin Dumay, Martha Argerich, Krzysztof Penderecki, Bruce Liu, Konstanty Andrzej Kulka, Eduard Schmieder, Wolfgang Marschner, Jacek Kaspszyk, Marc Minkowski. W 2003 roku z okazji Międzynarodowego Dnia Muzyki wykonała w duecie z Vadimem Brodskim Navarrę Pablo Sarasatego. Koncert odbył się w Filharmonii Narodowej i był transmitowany na żywo przez Telewizję Polską.

      Niezwykłym doświadczeniem artystycznym było tournée po Europie oraz Azji z Maximem Vengerovem w roli solisty, podczas którego artystka poprowadziła od pulpitu Polską Orkiestrę Kameralną występując w najsłynniejszych salach koncertowych m.in. Berliner Philharmonie, Auditorio Nacional de Música w Madrycie, Barbican Center w Londynie czy Suntory Hall w Tokio.

      Maria Machowska jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Prowadzi intensywną działalność jako juror konkursów a także jako pedagog na licznych kursach i warsztatach skrzypcowych.

       W 2022 roku została uhonorowana Brązowym Medalem "Zasłużony Kulturze Polskiej Gloria Artis".

    • fot. Mariusz Mikołajczyk
      Prof. dr hab. Krystian Kiełb

      Absolwent Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w zakresie kompozycji oraz teorii muzyki. W obu specjalnościach uzyskał dyplomy z wyróżnieniem. Ponadto ukończył Podyplomowe Studia Zarządzania Placówkami Oświaty i Kultury.

      Jest autorem kilkudziesięciu utworów na różne składy wykonawcze, w tym instrumentalne, wokalne i wokalno-instrumentalne. Jego utwory wykonywane były m.in.
      w Polsce, Niemczech, Austrii, Czechach, Wielkiej Brytanii, Francji, Szwecji, Hiszpanii,
      na Ukrainie, Litwie, w Stanach Zjednoczonych, na festiwalach muzycznych, kursach interpretacji, konkursach wykonawczych, także jako pozycje obowiązkowe.

      Od roku 1992 zawodowo związany z Akademią Muzyczną im. Karola Lipińskiego
      we Wrocławiu, gdzie prowadzi klasę kompozycji, seminaria doktorskie, magisterskie
      i licencjackie w zakresie kompozycji i teorii muzyki oraz wykłada przedmioty teoretyczne.
      Wielokrotnie był promotorem i recenzentem przewodów doktorskich, recenzentem postępowań habilitacyjnych, postępowań o nadanie tytułu profesora oraz postępowania
      o nadanie tytułu doktora honoris causa. W latach 1999-2005 pełnił funkcję prorektora,
      a w latach 2008-2016 oraz od roku 2020 piastuje godność rektora Akademii Muzycznej
      im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W latach 2017-2020 kierował Katedrą Kompozycji Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, wcześniej w latach 2005-2006 kierował pracami Zakładu Historii Śląskiej Kultury Muzycznej, a w latach 2002-2008 Podyplomowymi Studiami Zarządzania Placówkami Oświaty i Kultury. W latach 2005-2008 czynnie uczestniczył w pracach na rzecz wdrażania Procesu Bolońskiego w szkolnictwie wyższym, ze szczególnym uwzględnieniem wyższego szkolnictwa artystycznego, w tym jako członek Zespołu Ekspertów Bolońskich. Od roku 2015 członek Rady ds. Szkolnictwa Artystycznego przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W latach 2017-2019 ekspert Polskiej Komisji Akredytacyjnej, a w latach 2019-2020 członek Rady Doskonałości Naukowej pierwszej kadencji (2019-2023) oraz pierwszej Rady Uczelni w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W latach 2020-2024 pełnił funkcję przewodniczącego Konferencji Rektorów Uczelni Artystycznych, a w latach 2021-2024 także przewodniczącego Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola. Juror konkursów muzycznych. Laureat nagród, wyróżnień i odznaczeń państwowych.

    • fot. archwium Artysty
      Prof. dr hab. Tomasz Strahl

      Jeden z najwybitniejszych polskich wiolonczelistów. Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie ukończył w roku 1989 w klasie prof. Kazimierza Michalika. Jako stypendysta Rządu Austriackiego odbył roczne studium podyplomowe w Hochschule für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu u Tobiasa Kühne.

      Laureat konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych, m.in. I nagrody na V Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Nicanora Zabalety w San Sebastian w Hiszpanii (1991). Otrzymał również nagrodę-stypendium Polsko-Japońskiej Fundacji JESC w roku 1994. Wśród mistrzów batuty, z którymi artysta miał okazję współpracować, znajdują się m.in.: Andrzej Boreyko, Jan Krenz, Henryk Czyż, Philippe Entremont, Jerzy Maksymiuk, Antoni Wit, Wojciech Michniewski, Tomasz Bugaj, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Krzysztof Penderecki, Jerzy Salwarowski. Od wielu lat prowadzi ożywioną działalność koncertową występując z takimi orkiestrami, jak: Sinfonietta Cracovia, Sinfonia Varsovia, NOSPR, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej, Orkiestra Aukso, Filharmonia Sofijska, Orquestra Sinfônica Municipal São Paulo (Brazylia) i in. 

      Tomasz Strahl występował m.in. w Schauspielhaus (Berlin), Brucknersaal (Linz), St. John’s Smith Square (Londyn), Art Center (Tel Awiw), Toppan Hall (Tokio), Auditori (Barcelona), Sali im. Glinki w Sankt Peterburgu, w Teatrze Wielkim w Warszawie oraz w Filharmonii Narodowej. Odbył liczne tournée po Japonii, Kanadzie, Hiszpanii. Ważnym wydarzeniem dla artysty było wykonanie Koncertu wiolonczelowego Witolda Lutosławskiego, w obecności kompozytora, pod dyrekcją Mirosława Jacka Błaszczyka (1993). W 2005 roku Tomasz Strahl zaprezentował polskie prawykonanie II Koncertu wiolonczelowego Piotra Mossa na festiwalu Prawykonania (2005) z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, z którą w 2006 roku zarejestrował odnaleziony Koncert Zygmunta Stojowskiego. Dokonał wielu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej, a także dla CBC Radio w Kanadzie. Dyskografia artysty obejmuje nagrania dla Pony Canyon, CD Accord, Pavane Records, Gema Stereo, Polmusic, Acte Préalable oraz Sony Classics. Był trzykrotnie nominowany do nagrody „Fryderyk”, a w 2003 roku został jej laureatem.

      Jest Profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Prowadzi także kursy mistrzowskie w Polsce, Holandii, Finlandii, Niemczech, Japonii i Ameryce Południowej. Zasiada w jury wielu krajowych i międzynarodowych konkursów wiolonczelowych. Od roku 2012 bierze udział w promocji Wydania Narodowego Dzieł Fryderyka Chopina pod redakcją prof. Jana Ekiera, koncertując z utworami na fortepian i wiolonczelę w największych ośrodkach europejskich. Efektem współpracy artysty z Wydaniem Narodowym jest również nagranie płyty z utworami kameralnymi Fryderyka Chopina (DUX), która otrzymała nagrody fonograficzne takich czasopism muzycznych jak „Scherzo” i „Pizzicato” oraz nominację do nagrody „Fryderyk”. Jest laureatem szeregu odznaczeń państwowych: w 2002 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi; w 2009 i 2017 roku otrzymał nagrodę I stopnia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne, w roku 2010 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a w roku 2021 Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Rok 2019 przyniósł mu nagrodę „Fryderyka” w kategorii Album Roku Muzyka Symfoniczna i Koncertująca. W 2020 roku otrzymał kolejną nagrodę „Fryderyka” w kategorii Album Roku Muzyka Kameralna. Rok później odsłonił swoje festiwalowe słońce w Alei Gwiazd w Busku-Zdroju. 

      Artysta gra na instrumencie Leopold Widhalm, Norymberga 1778.

      Od 2012 do 2024 roku Tomasz Strahl pełnił funkcję dziekana Wydziału Instrumentalnego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, będącego największym w Polsce i jednym z największych w Europie wydziałów artystycznych. W czasie jego trzech kadencji Wydział przeszedł szereg fundamentalnych przeobrażeń. W strukturach Wydziału powstały nowe specjalności, jak przyciągająca co roku coraz więcej studentów muzyka dawna, czy też jazz i world music, które po wprowadzeniu tzw. Konstytucji Dla Nauki 2.0 utworzyły odrębny Wydział naszej uczelni. Na skutek tej samej ustawy doszło do połączenia z Wydziałem Instrumentalnym Wydziału Klawesynu, Fortepianu i Organów. W 2016 roku Wydział przeszedł wyróżniająco akredytację Polskiej Komisji Akredytacyjnej, obecnie władze Wydziału oczekują na Certyfikat Doskonałości Kształcenia za akredytację z roku 2022. W ramach Wydziału powstał także szereg podmiotów artystycznych rozsławiających imię naszego Uniwersytetu na całym świecie, jak Chopin University Big Band, Chopin University Chamber Orchestra, Chopin University Modern Ensemble.

      Tomasz Strahl został wybrany głosami społeczności akademickiej UMFC na funkcję rektora na kadencję 2024-2028.

Cenimy Twoją prywatność
Używamy opcjonalnych plików cookie, aby zapewnić najwyższą funkcjonalność strony. Jeśli odrzucisz opcjonalne pliki cookie, stosowane będą wyłącznie pliki cookie niezbędne do funkcjonowania strony. Więcej informacji znajduje się w naszej polityce prywatności