Meyer | Szostakowicz | Berlioz
23 czerwca, godz. 19.00
Studio Koncertowe Polskiego Radia
im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie
Hector Berlioz jest uznawany za prekursora i głównego przedstawiciela romantycznego nurtu muzyki programowej, której istotą było sprzęgnięcie muzycznej narracji z pozamuzycznymi treściami literackim, określoną ideą, bądź plastyczną wizją. Sztandarowym przykładem realizacji owego zamysłu jest Symfonia fantastyczna, sugestywnie przedstawiająca dźwiękami „epizod z życia artysty”: bohater przeżywa zauroczenie niezwykle piękną damą, a obsesyjna myśl o niej (słynna muzyczna idée fixe pojawiająca się w różnych wariantach w toku symfonii) powraca do niego gdy uczestniczy w balu, podziwia piękno natury, wreszcie – jako senny koszmar podczas którego morduje ukochaną, podąża na szafot, a po śmierci uczestniczy w sabacie czarownic. To błyskotliwe dzieło istotnie stanowi pierwszy i bardzo charakterystyczny manifest nowego, na wskroś romantycznego gatunku, choć pamiętać warto że elementy programowe w muzyce symfonicznej bywały obecne już wcześniej, np. w uwerturach bądź orkiestrowych interludiach do oper lub dramatów.
Niekiedy wyznacznikiem pozamuzycznych nawiązań staje się cytat z dzieła innego kompozytora, a czasem też – użycie „kodu” w którym literowe (bądź solmizacyjne) nazwy nut układają się w określone słowo. Tak właśnie jest w kompozycji Krzysztofa Meyera, a sam autor objaśniał to w wydawniczym komentarzu: „Muzyka Johannesa Brahmsa jest mi szczególnie bliska – było więc dla mnie wielką radością, gdy Heribert Beissel zwrócił się do mnie z propozycją, bym skomponował dzieło na orkiestrę symfoniczną dla uczczenia 150. rocznicy urodzin Brahmsa. […] Początkowy epizod nawiązuje do introdukcji I Symfonii Brahmsa, nie tylko w swych motywach i rytmie, ale też w instrumentacji. Drugim odwołaniem do niemieckiego kompozytora jest powracający motyw zbudowany na nutach B-Re-A-H-Mi-Es. Partytura ukończona w 1982 r. stanowi kontynuację niektórych z moich wcześniejszych dzieł, zwłaszcza VI Symfonii.”
I Koncert wiolonczelowy Es-dur Szostakowicza był jednym z ponad stu (!) utworów dedykowanych charyzmatycznemu mistrzowi tego instrumentu Mścisławowi Rostropowiczowi i przez niego prawykonanych. Z dzieł tych, tworzonych przez największych kompozytorów XX wieku układa się wspaniała antologia współczesnej literatury na ten instrument. W swym arcytrudnym koncercie Szostakowicz podkreśla zwłaszcza kantylenowe możliwości wiolonczeli, w niezrównany sposób wykorzystywane w sztuce wykonawczej Rostropowicza. Dzieło – podobnie jak utwór Meyera – także zawiera dźwiękowy kod: nuty D-S-C-H, muzyczny „podpis” autora. Wykonawcą będzie Filip Syska, ceniony solista i kameralista, absolwent klas Andrzeja Bauera i Bartosza Koziaka w Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy; artysta był także muzykiem Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus. Za dyrygenckim pulpitem stanie Andrzej Boreyko, kapelmistrz o wielkiej międzynarodowej renomie, m.in. wieloletni dyrektor muzyczny Düsseldorfer Symphoniker, Orchestre National de Belgique i Naples Philhrmonic na Florydzie, często obecny także w Polsce, w której spędził dzieciństwo, jako syn Polaka i Rosjanki
Wykonawcy:
Filip Syska | wiolnczela
Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus
Andrzej Boreyko | dyrygent
W programie:
Krzysztof Meyer Hommage à Johannes Brahms op. 59
Dmitrij Szostakowicz I Koncert wiolonczelowy Es-dur op. 107
Hector Berlioz Symfonia fantastyczna op.14.
Patronat medialny: Radio dla Ciebie, Przegląd, Artpost, Presto, polmic.pl
Bilety dostępne na eBilet.pl, bilety24.pl, sklep.polskieradio.pl oraz w kasie Studia Koncertowego Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego na godzinę przed koncertem
Zapraszamy!