Award! Award! Award!
Miło nam poinformować, że nagrany przez Sinfonia Iuventus komplet Symfonii Krzysztofa Pendereckiego został nagrodzony przez ResMusica.
Nagrodę główną w 2013 roku otrzymało wydawnictwo: Krzysztof Penderecki, The Complete Symphonies
Symfonie Krzysztofa Pendereckiego były już wydawane osobno. Teraz zostały zebrane w box zatytułowany The Complete Symphonies. Tak naprawdę, zestaw zawiera tylko siedem z ośmiu symfonii, ponieważ szósta, która ma być hołdem złożonym naturze, rodzajem polskiej „Symfonii Pastoralnej", jeszcze nie została ukończona. Te monumentalne utwory powstawały w ciągu 30 lat kompozytorskiej kariery mistrza i wyraźnie widoczna jest ewolucja języka jego muzyki: I Symfonię skomponował w latach 1972-73, II w 1979-80, III w 1988-95, IV w 1989 roku, V w latach 1991-92, VII w 1996, a VIII w 2005 r.
Pendereckiemu często wypomina się gwałtowną zmianę stylistyki na początku lat 80. XX wieku, kiedy to poświęcił niebywałą wprost nowoczesność swojego dorobku z lat 60. i 70. na rzecz twórczości bardziej „przystępnej" i „popularnej", niekiedy łącząc obie techniki. Niezależnie od tego, co o tym sądzimy oraz jaki mamy gust muzyczny, Penderecki otrzymał od tamtej pory wiele nagród i wyróżnień, stając się polskim bohaterem narodowym i zyskując międzynarodową sławę. Zestawienie symfonii mistrza ilustruje jego ewolucję i każdy znajdzie tu coś dla siebie – zarówno słuchacze mniej wytrawni, ci bardziej wymagający, jak i zupełnie niezaznajomieni z tym repertuarem – zależnie od własnej wrażliwości i nastroju chwili.
Zawsze ciekawie słucha się wykonań pod batutą samego kompozytora. Jedno jest pewne, Pendereckiemu absolutnie nie można zarzucić obojętności czy nonszalancji. Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus to bardzo młody skład: istnieje od 2007 r. i przyjmuje tylko muzyków w wieku do 30 lat. Wiernie realizująca artystyczne założenia mistrza orkiestra jest niepodważalnym atutem tego wydawnictwa. Nie ma zbyt wielu nagrań z alternatywnymi wykonaniami symfonii, które umożliwiałyby porównanie interpretacji. Jedynie Antoni Wit zarejestrował z wytwórnią Naxos nagrania odpowiednio wysokiej jakości, by mogły stanowić punkt odniesienia. Istotnych różnic pomiędzy oboma wydawnictwami jest jednak niewiele. Penderecki wydaje się przykładać większą wagę do szczegółów, zagłębia się w najdrobniejsze detale partii instrumentalnych i nadaje każdej sekcji jasne intencje. Jest to wyrazista interpretacja, której ładunek emocjonalny objawia się bliskością pomiędzy twórcą a dziełem. Soliści w symfonii VII I VIII (ta ostatnia w wersji uzupełnionej) są wybitni i nawet pogłos słyszalny w VII Symfonii nagrywanej w bazylice nie umniejsza efektu końcowego. Interpretacje są pełne rozmachu, posępne, ciężkie od bagażu doświadczeń i niełatwej polskiej historii. Gdzieniegdzie słyszalne są wpływy innych kompozytorów – między innymi Szostakowicza, Mahlera i Brahmsa – jednak przeważa unikalny styl Pendereckiego. Ten zestaw płyt na długo pozostanie kamieniem milowym i punktem odniesienia w dyskografii kompozytora.
Źródło: http://www.resmusica.com/2013/12/11/clefs-dor-resmusica-gold-keys-the-winners-2013/